“Het Punt” vertelt onder andere het verhaal van mijn oma’s oma, Apolonia.

Op 1 juli 1863 was ze 62 jaar oud. Dat wil zeggen dat ze haar hele leven lang als slaaf gewerkt heeft op een plantage.
Ik kan me de dag herinneren in 2014 toen ik haar vond in de slavernijregisters in het Nationaal Archief in Den Haag. Ik werd er even stil van.

Ik geef het maar toe; eigenlijk moest ik wel even huilen. Want daar was ineens mijn voorouder van wie ik nog nooit gehoord had. Maar ze was helemaal blanco. Het enige dat ik had was een naam.Maar zij inspireerde me; niet alleen om een boek te schrijven, maar ook om na te denken over de erfenis van slavernij.

Over mezelf dus; want de erfenis van slavernij, dat ben ik.
Wie zij precies was zal ik nooit te weten komen, maar in mijn boek maak ik van haar natuurlijk een sterke vrouw. Zo sterk dat ze de kolonisator uitlachte en uitdaagde toen hij haar vrijheid teruggaf.

Zie maar zelf, in de bijgaande korte passage uit mijn boek.