Bel gaat
Tommy of zoiets zegt een naambordje dat bengelt aan een touwtje rond zijn hals.
“Dag meneer ik ben van warchild en we zamelen geld in voor kinderen uit Ukraine die getroffen zijn door de oorlog en het moeilijk hebben. Erg allemaal …”
Ik ging toen maar los met speech over mensen die op mij lijken in Oekraine die uit treinen zijn gezet bij Polen
Mensen die hier geen rode loper kregen in Nederland terwijl mensen die op jou lijken dat wel kregen
Dat er mensen hier gestrand zijn en in tenten wonen, onzeker van hun toekomst.
Dat er mensen bezig zijn geweest om deze mensen te helpen, en dat het toen racisme werd genoemd.
Dat ik heb geholpen.
Gedoneerd.
Geschreven.
“Ooohh dat wist ik niet”
“Ga maar s Googlen”
Mooi dat je dit doet, maar ik ben al heel erg bezig voor Ukraine
Want niemand helpt deze mensen!
Dus je krijgt een nee van me
Want tja
Succes ermee.”
Hij druipt af
Beduusd maar wijzer
“U ook succes.”
Ik wil deur dichtdoen maar doe m weer open
“GA GOOGLEN”, gil ik hem nog na
Hij belt aan bij m’n Ghanese buuv
Comments are closed