Er is dat ene moment op het pad van een creatieveling wanneer het gebeurt. Die ene essentiële kwaststreek die de Sisteen Chapel afmaakte. Michael Jackson zijn Remember the Times videoclip. Die sprong van Michael Jordan die Nike vereeuwigde op haar basketbal Air patta. Die bangi die van ver achterin zijn dominante plek opeist in een kaseko.

Het zijn die kleine elementen die van een kunstwerk een vlekkeloos meesterwerk maken. Vaak zijn die elementen zo onopvallend dat de creatievelingen niet doorhebben dat ze hen bezitten. En hoeveel kracht ze ermee in hun handen hebben.

Mensen die deze elementen van zichzelf weten te herkennen zullen je zeggen dat dit moment een enorm gevoel van voldoening geeft. Je bevindt je in je zone en de basketbal glijdt precies in het midden door de ring en raakt het netje zo subtiel dat het bijna niet beweegt.

Vaak echter zijn het derden die deze magische gave in je doorhebben.

Zoals Biden die uit alle mogelijke kandidaten voor het VP-schap een zwarte vrouw koos. Omdat hij wist dat hij de strijd niet zou winnen met een ander. Omdat hij wist dat hij de strijd niet zou winnen als hij niet een zwarte kandidaat erbij haalde die de zwarte kiezer zou verleiden. Omdat hij wist dat hij zonder de zwarte kiezer geen president zou worden. Omdat hij wist dat zwarte kiezers Amerika van de ondergang zouden redden die belichaamd werd door een Trump overwinning. Want witte racisten zouden weer voor Trump kiezen; dat is gebleken. Zwarte mensen waren de redding van Amerika.

Veel zwarte mensen daarentegen hebben dat nog steeds niet door, maar lullen ongesubstantieerd door over ongefundeerde beweringen dat die zwarte toekomstige VP skinfolk maar niet kinfolk is. Een simpele google search en je debunked die fabels, maar we zijn zo geïnternaliseerd door bullshit die is bedacht om ons neer te halen, dat we niet doorhebben dat een zwarte vrouw vice president wordt van Amerika.

We hebben niet door dat ook wanneer die fabels over die vrouw waarheid zouden bevatten, haar VP-schap simpelweg betekent dat die megalomane oranje dictator in spe niet de komende vier jaar nog meer racisme tegen ons zal aanwakkeren.

Dat het simpelweg betekent dat een zwarte vrouw de komende vier jaar aan miljoenen gemarginaliseerde meisjes zal laten zien dat het kan; dat vrouwen ook aan de top horen. Dat zwarte vrouwen ook aan de top horen.

We bijten ons zo vast in wat gecreëerd is om ons gemarginaliseerd te houden dat we onze eigen vooruitgang niet meer zien. Nog beter: we verzetten ons actief ertegen.

Zie je Superman zich vastklampen aan kryptonite? Dat zijn wij.

Hetzelfde volk dat 400 jaar aan slavernij, moord, verkrachting en marginalisatie overleefde en daarna haar hoofd boven water hield tijdens van overheidswege gesanctioneerde initiatieven die ons onderaan de maatschappelijke ladder moesten houden. Hetzelfde volk dat tegen alle verwachtingen in de culturele agenda van de wereld ging bepalen, en meevocht in iedere oorlog en het voortouw nam in ieder initiatief dat de wereld een betere plek moest maken. Dat volk dat alles van sporthelden tot wetenschappers tot wereldiconen voortbracht. Wij zijn het volk dat naar Nederland kwam en in een generatie de taal van onze voormalige onderdrukker mooier maakte met woorden als poenie.

Enkele weken geleden trof ik in een online discussieavond tegenover mij een man die vasthield aan de stereotypering dat zwarte mensen alleen sporters en entertainers zijn. “Daar moeten we ons op focussen als we succes willen behalen.” Het deed me denken aan die televisiepresentator van Fox News die zei aan sporters die zich uitspreken tegen politiegeweld en marginalisatie van zwarte mensen, dat zij niet moeten proberen mee te praten over politiek. “Shut up and dribble,” zei ze tegen LeBron James.

Dat deze stereotyperende racist te idioot is om greatness te herkennen snap ik.

Maar als zwarte mensen dit van zichzelf gaan geloven, word ik triest. Wanneer wij falen om te zien wat goed voor ons is, ga ik huilen.

Maar wij zijn het volk dat Napoleons leger verjoeg uit Haiti man! Wij zijn het volk van Queen Nzingha die de Portugezen pak slaag gaf die haar mensen tot slaaf wilden komen maken. We zijn het volk van Mandela, van Martin Luther King, van strijders als Bonni, die iets machtigs maakten van vechten voor de vooruitgang van hun nakomelingen. Zo adembenemend vlekkeloos was wat ze deden dat de tegenstander die ons wilde overheersen hen wel moest opsluiten -of erger vermoorden- … anders schudden zij ons wakker.

Zijn wij het volk dat zijn eigen kracht niet meer kent? Dat ten onder gaat aan onderling gekibbel over niks en krabbengedrag waar we weten dat een vuist meer kan? Is het de tegenstander gelukt om ons zodanig in slaap te sussen dat we liever zijn bullshit slikken dan onze vooruitgang zien?

Yo! We zijn het volk van Michael Jackson die de wereld de Moonwalk gaf, prachtig en machtig moeiteloos alsof hij de zwaartekracht had overwonnen.

We zijn het volk van Prince die iedereen wakker probeerde te schudden met Sign o’ the times

Hurricane Annie ripped the ceiling of a church and killed everyone inside | You turn on the telly and every other story is tellin’ you somebody died | A sister killed her baby ’cause she couldn’t afford to feed it | And yet we’re sending people to the moon | In September, my cousin tried reefer for the very first time | Now he’s doing horse, it’s June, unh | It’s silly, no? | When a rocket ship explodes and everybody still wants to fly | But some say a man ain’t happy unless a man truly dies | Oh why?

Dat was een boodschap in een meesterwerk.

Dat kunnen wij.

Vlekkeloos.

Als we die greatness nou eens gingen erkennen

En inzetten …