In den beginne vochten we om toiletpapier

Toen vonden sommigen dat we massaal in quarantaine moesten
Toen gingen sommigen social distancen
Toen gingen sommigen elkaar wantrouwen op straat
Toen ging iedereen mondkapjes maken, kopen en dragen
Toen wisten velen zeker dat het maar een doodgewone griep was
Toen wisten ze dat het virus zou verdwijnen wanneer het warmer weer werd

Toen beweerden sommigen dat zwarte mensen immuun waren
Toen zeiden weldenkende zwarte mensen “hey wat zeg je nou?”, maar stiekem hoopten we het wel
Toen bleek dat zwarte mensen en andere achtergestelde minderheden het hardst geraakt kunnen worden
Toen deden die mensen die dat hadden beweerd zo 🤭, van oeps!, sorry.

Toen kwamen de complot-theorieën
Toen was iedereen een hoogopgeleide viroloog
Toen gingen velen ’s werelds grootste filantroop beschuldigen
Toen zei men dat hij als Dr Claw op werelddominantie uit was
Toen was iedereen overtuigd dat Corona gecreëerd was om de wereldbevolking uit te dunnen
Toen gingen enkelen 5G masten verbranden

Toen gingen Chinezen zwarte mensen beschuldigen
Toen gingen zwarte mensen alle Chinezen haten en boycotten; in ieder geval zolang de nagelsalons en Chinese restaurants gesloten blijven

Toen blonken white supremacists uit in stupide
Toen luisterden die naar een pussygrabbing, vrouwenhatende racistische oranje leugenaar die zich van faillissement naar faillissement naar het presidentschap cheatte
Toen dronken die een malariamedicijn omdat hij hen dat zei
Toen gingen ze ook chloor drinken omdat hij hen dat zei
Toen moesten chloor en Lysol fabrikanten mensen oproepen om niet naar de president te luisteren en geen chloor te drinken
Toen dachten normale mensen “you can’t make this shit up yo!”

Toen betwistten velen toch wat de echte virologen aanbevolen
Toen vonden die dat we lang genoeg binnen waren geweest
Toen zeiden een paar dat sommige mensen maar zouden moeten doodgaan
Toen zeiden die ook dat de economie het niet langer zou kunnen verduren
Toen zeiden ze letterlijk dat sommige mensen zich zouden moeten opofferen voor hun nageslacht
Toen vroegen velen “seriously!?”
Toen haalden ze echt hun schouders op van “tis nie anders”
Toen wisten ze niet wat te zeggen op de vraag of hun familie ook dood moest.

Toen riepen ze toch maar dat het genoeg was geweest met social distancen
Toen gingen mensen protesteren tegen massale quarantaine
Toen vonden die dat ze naar de kapper en de bar moesten kunnen

Toen zei de overheid dat mondkapjes verplicht waren in het OV
Toen vroegen we ons terecht af “maar gezichtsbedekkende kleding mocht toch nog niet?”
Toen zei de overheid daarop “als je het doet voor je veiligheid mag het, maar als je het doet vanwege je religie mag het niet”
Toen riepen we in koor “what the fuck betekent dat? Waar slaat dat weer op?”
Toen hadden ze daar geen reactie op

Toen waren er ineens weer allerlei nieuwe inzichten, dat je carbon dioxide inademt wanneer je gezichtsmaskers draagt
Toen waren er dus mensen die weigerden ze op te doen

Toen was er weer volop toiletpapier en kon niemand me echt uitleggen waarom er toentertijd om werd gevochten en het toen gehamsterd werd.
Toen was het immers tijd voor een nieuwe vlaag bullshit

Toen maakte ik mee dat er weldenkende, trotse zwarte mensen zijn, nakomelingen van vermeende witte superioriteit, die dezelfde trends volgen die worden aangewakkerd door white supremacists
Toen dacht ik met een facepalm, “dat ik dat nog meemaak ..”

Toen was t ja, toen die zwaarbewapende witte terroristen bij ziekenhuizen gingen protesteren, tegen mensen die doodgingen terwijl ze mensen verpleegden
Toen mensen op straat, dicht op elkaar gingen gymmen, om te eisen dat de sportscholen weer opengaan.

Toen gingen die white supremacists and Karens de lockdowns vergelijken met eroderende democratie
Toen zeiden ze “dit is niet het land waar ik wil wonen. Zo behandel je mensen niet”
Toen riepen ze dingen als “give me freedom or give me death”
Toen hadden ze de durf om ook nog te gillen “wij hebben ook rechten!”

Toen riepen slimmere zwarte mensen “eh hallooo. Begin niet, want dat roepen wij allang”
Toen wist niemand echt wat daarop te zeggen

Precies. Niemand weet echt nog wat te zeggen

Want terwijl we iedere week iets nieuws verzinnen, zijn er inmiddels bijna 328.000 mensen overleden aan de pandemie waar we nog geen antwoord op hebben.
We tasten in het duister en voegen zelf telkens allerlei meubilair met scherpe randen toe, en dan worden we kwaad wanneer we onze schenen er keihard tegenaan beuken.

En dat was mijn meest plezierige, G-rated vergelijking. Zeg ‘t maar of je die X-rated versie wil horen