Tijdens een internationale conferentie zo’n 10 jaar geleden op het zonovergoten Caribische eiland Grenada, over de verbanden tussen vrouwen en media, dommelde ik even weg en werd ik door de dagvoorzitter ruw wakker geschud met de vraag: wat vind jij ervan Marvin?
Ja, ik had net 10 minuten lang zitten knikkebollen, wist niet waar het over ging, dus ik gaf mijn waarheid als antwoord. “Well, I’m a big fan of women,” reageerde ik als Goofy, om daarna verder in een generiek gebrabbel te vervallen.
De bliksemafleider werkte. De zaal lag krom; typisch die onverbeterlijke schooier Marvin die zegt dat hij fan is van vrouwen.
Maar niks is ooit nog meer waar geweest. Ik heb enorm respect voor vrouwen. Ik ben er echt zo’n ordinaire bewonderaar van. Voor ’s werelds creators doe ik op ieder moment m’n petje af. In feite, ik zal de eerste zijn die andere mannen erop zal wijzen dat wij het zijn die op veel vlakken “het zwakkere geslacht” zijn. Veel doen we hen namelijk niet na.
Ik leerde dat recentelijk weer.
Ik was alleen thuis in de vooravond met mijn tweejarige en maakte een lekkere maaltijd klaar, dacht ik. Hij was een andere mening toegedaan. Hij keek naar mijn rijst met varkensvlees en amsoi en gromde: “Ik wil nie rijst! Ik wil soep!”
Het werd een gevecht, een mini Tweede Wereldoorlog aan de keukentafel. Ik eiste, hij weigerde en negeerde al mijn bedreigingen. Krijste integendeel de buurt bij elkaar terwijl ik mijn geduld zag verdwijnen.
Uiteindelijk, een half uur nadat het oplaaide, luwde de storm. En had hij gewonnen. Van mij hoefde hij niet te eten. We kwamen overeen dat hij TV mocht kijken.
Maar als hij op de bank zit, staat hij ineens op en loopt naar zijn onaangeroerde bordje rijst en zegt: “Ik wil eten”, pakt er een stuk vlees van en begint te kauwen, terwijl hij me bloedserieus recht in mijn ogen aankijkt. Een paar minuten later, terwijl ik verbaasd sta toe te kijken, is het bord leeg!
Ik ruim hoofdschuddend af, maar dan zegt hij “ik wil meer rijst! Whaaa!”
Ik blijf dus nooit meer alleen thuis met die kleine. Daar heeft het zwakkere geslacht vrouwengeduld voor nodig. En dat, eerlijk gezegd mannen, hebben wij niet. Doe maar af die pet.
Dit stuk schreef ik in maart 2016 onder het thema “Ode aan de vrouw” voor Urban African Naturals
Comments are closed