Ik houd van m’n peeps, maar sommige van ons zijn echt te luid.

Als ik vanmorgen aankom blij de kapper blast die piepjonge Ghanese vent zijn speakers alsof het midnight in een club is. Doet hij altijd wanneer hij alleen is in de zaak.
Ik ga zitten, en kijk hem smekend aan terwijl ik die draaiende beweging maak met mijn duim en wijsvinger. Hij snapt het, loopt naar de stereoset en doet iets subtiels met het lawaai, maar er verandert niet veel.

Ik kijk hem zo aan van “really bro?“, maar hij doet alsof hij het niet ziet.

Ik besluit niet kwaad te worden (want maandag is kapperdag en ik moet), dus ik zoom mijn oren maar uit en doe mijn ogen dicht.

Ik doe ze weer open als ik iemand heel luid hoor praten.
Er is een Ghanese vrouw binnengelopen die op 50 cm afstand van mijn hoofd in gesprek is met mijn kapper. LUID want ze moet de stereo overstemmen. En hij praat gezellig mee, net zo luid! Je zou bijna denken dat ze ruzie hebben, maar het is een amikaal gesprek. Luid!
Ik kijk haar aan van “really sis?”, maar dan denkt zij dat ik aan hun discussie wil deelnemen en richt zich tot mij met een vraag over hun onderwerp.

Ik rol met mijn ogen, doe ze dicht en zoom mijn oren weer weg, totdat ze weer wegloopt.
Dan begint ineens een klopboormachine heel luid te hameren in het kamertje ernaast. En die overstemt zonder enig probleem de muziek.

Mi gado! Dan maar volhouden.

In ieder geval is mijn ede weer vers.