Het stembureau is zoals altijd gevestigd in de school van mijn jongste van 10. En natuurlijk gaat net de bel voor pauze wanneer ik ga stemmen.
Honderden kinderen stromen hun klassen uit, naar het speelveld buiten.
Hij ziet me in de rij staan en komt enthousiast naar me toe, geeft me een knuffel en gaat weer terug naar z’n mati die bij de deur naar ons staan te kijken.
Halverwege de deur stopt hij nog even, keert zich weer naar me.
En hij roept:
NIET OP PVV STEMMEN HE PAP!”
“Dan weet je dat,” glimlacht de stembusdame.
“Yep, ik heb hem goed geleerd,” reageer ik terug.
“En nu weet iedereen dat ook.”
Comments are closed