Wij blijven maar ronddwalen binnen de lijnen van het Eurocentrisme dat de wereld domineert. Het racisme, de discriminatie, de marginalisatie die ons ten deel vallen, liggen allemaal ook binnen die lijnen. Zelfs ons verzet en onze verontwaardiging vinden plaats binnen die lijnen. Je vndt ze daar samen met een bagage aan Intellectuele Inteelt en op…
Alles is van onze Voorouders afgepakt. Jullie hebben hier de gelegenheid om hen alles terug te geven, door hun verhalen te schrijven. Doe hen eer aan.” Dit gaf ik vorige week mijn gehoor mee, tijdens een schrijftraining aan een groep mensen die hun geschiedenis aan het uitpluizen zijn in de slavernijarchieven. En dat mocht ik…
Boyo van vroeger was lekkerder dan boyo van nu. Vrouwen van m’n moeders tijd hadden er zonder dat ze het wilden speciale ingredienten in. Als één van de jongste kinderen was het altijd mijn taak om cassave en cocos te raspen. Want wie had geld voor een blender? En niemand was nog zo modern dat…
“Wat vindt u dat de Caribisch Nederlandse gemeenschap moet met haar collectieve geheugen?” vroeg een student me gisteren. Zaterdags rond 15u is mijn leven spitsuur met 100 studenten, coaches en stagiaires die mijn aandacht eisen; de vraag kwam daardoor als een verrassing. En toen viel er een kwartje. Kloinkk “Afro Caribische gemeenschap,” corrigeereerde ik eerst,…
De dag doorgebracht bij de Universiteit van Wageningen, voor een gastcollege over de relatie tussen kolonialisme en onrecht. Een dertigtal (witte) jongeren meegenomen langs alles dat de wereld deed met Zwarte mensen dat ertoe leidde dat Zwarte mensen vandaag de wereld’s kompas zijn vanuit een achterstandspositie. Ik deed een beroep op de studenten dat hun…
Heyy peyeh! dacht ik. Vroeger hield ik daarvan. Dus ik kocht een pakje en toen zat ik te kauwen op keiharde lijkbleke takken gebakken deeg en een vreemde smaak van ouwe olie, met niet eens 1 hele pinda ertussen. Vroeger he, was het beter, zou ik kunnen lullen, maar ik maak toch liever het punt…
Gemorrel aan de deur en een collega stapt zonder toestemming mijn kantoor in. Ik zit op de eerste etage en hij op de derde èn hij mankt deze maand rond op krukken na een kleine operatie, maar hij strompelde toch naar me toe. “Hey Marvin, wat leuk!. Je staat in Vrij Nederland!” Inderdaad, Frederike Geerdink…
Ik ging dit verhaal niet vertellen, want ik hou niet echt van de social media reacties die je krijgt wanneer je vertelt dat je een ongeluk gehad hebt. “Dat had je niet moeten doen!”, en “wat erg! Ik voel met je mee!”, “ik zou het volgende doen”, of “je zou dit moeten hebben gedaan” etc,…
Vandaag refereerde iemand naar “Newton”. “Je weet toch wie ik bedoel? Die al die geweldige dingen deed.” Ik zei “Ja! Huey Newton. Die deed geweldige dingen!” “Was dat zijn voornaam?” “Ja,”zei ik. “Die richtte de Black Panthers op en die brachten bijvoorbeeld ontbijt voor kinderen op scholen in Zwarte achterstandswijken” “Nee die bedoel ik niet….
